@ เพิ่งเคยเห็นนายกฯคนแรกนี่แหละ ที่สนับสนุนให้เด็กเก่งคณิตศาสตร์
@ แด่..มนุษย์เงินเดือน "อันความรู้ รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล"
@ สิ่งที่ควรรู้ ก่อนเรียน Master of Business Administration (MBA)
@ ฮู้ยยยย...สติแตกกันไปหมดแย้วทั้งคนเล่นและกองเชียร์แนวร่วม
@ ความเป็นมาของ คดีสะเทือนโลก "ที่ดินรัชดา" ที่ทุกๆคนควรรู้!!!
@ ผมไม่ได้แหล!!! แต่เรื่องดีๆอย่างนี้..clickดูเองเหอะ
@ สาระน่ารู้... เขาซื้อทองคำ ขายทองคำ กันอย่างไร?????
@ เฮ้อ!! ณ นาทีนี้..บอกได้คำเดียว เสียดาย..เสียดายครับ...นโยบายดีๆที่คน กทม. ไม่เอ๊า..ไม่เอา...
คลิกที่ภาพ...เพื่อดูขนาดที่ใหญ่ขึ้น @ New!! แจกปฏิทินนายกฯปู พ.ศ.2556 คลิกที่นี่...
แฉเจ้านายคนสั่งให้มาร่วมชุมนุมกับคนเสื้อแดง... รู้แล้ว(อำมาตย์)จะหนาว!!!
By: buatong สิงหาคม 02, 2010
..ใครจะมาชุมนุมฟรีๆ ไหนจะต้องเสียรายได้งานประจำ ไหนจะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายจิปาถะ ไหนจะต้องนอนกลางถนน กินข้างเต็นท์ มันต้องมีอะไรเป็นค่าตอบแทน ถึงจะคุ้ม ยิ่งต้องมานั่งรอ นอนรอเขามาปราบ ไม่รู้จะตายโหงวันไหน ค่าจ้างก็ควรจะแพงมากพอที่จะเสี่ยง..
นี่คือ ความคิดของคนที่ขาดประสบการณ์ชีวิต ขาดจิตวิญญาณเสรี เอาจิตระดับของตัวเองมาวัดคนอื่น เอาความมักได้ที่จะทำทุกอย่างต่อเมื่อได้ผลประโยชน์คุ้มค่า มาวัดจิตใจของคนอื่น
จะบอกให้เอาบุญนะ เพราะได้เข้าไปสอดแทรก สืบทราบ นานเป็นปีๆ ว่า คนเสื้อแดงเนี่ยเอาเงินมาจากไหน ถึงได้ยอมมาชุมนุม
คนไทยที่อาจจะขาดโอกาส ขาดความรู้ แต่ไม่ขาดสติปัญญาที่จะวิเคราะห์ไตร่ตรอง หาเหตุหาผล รักความเป็นธรรม รักคนอื่น อาจจะมากกว่ารักตนเองด้วยซ้ำ มีจิตวิญญาณเสรี เป็นตัวของตัวเอง พวกเขาจะทนไม่ได้ที่จะกระโจนเข้าหาปัญหา เพื่อช่วยเหลือคนอื่นๆ เขาจึงต้องมาร่วมชุมนุมเพื่อแสดงพลังว่า เขาไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว รับไม่ได้กับความงี่เง่า ไม่เป็นธรรม
แต่นั่นแหละ เขาต้องเสียเวลาทำงาน ยิ่งคนที่มีรายได้รายวัน ก็ยิ่งต้องคิดหนัก อยากไปก็อยากไป รักเพื่อนพ้องน้องพี่นักหนา แต่ทำไงดีจะได้ไปฮึกเหิมกับเค้าบ้าง
ก็ต้องหาคนจ่ายเงินให้น่ะซี
แล้วใครล่ะเป็นคนจ่าย
เมื่อคนมีปัญหาเหมือนๆกัน ก็ต้องปรึกษากัน หากพอมีโอกาส ก็จัดโต๊ะจีนดีไหม เอากำไรจากโต๊ะจีนนี่แหละเป็นค่าใช้จ่ายที่จะไปชุมนุม ประกาศโต้งๆเลยว่า ค่าอาหารน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่คิดแพงเพราะอยากได้กำไรเยอะๆ คนที่มีหัวใจเดียวกัน ก็โดดมาซื้อโต๊ะ บางคนซื้อหลายโต๊ะ แจกญาติมิตรอีกต่างหาก
ชาวบ้านที่ไม่มีทุนพอที่จะจัดโต๊ะจีนได้ ก็คิดออกว่า น่าจะทอดผ้าป่าสามัคคี จัดกันเกือบทุกตำบล คนใส่ซองๆละ 1 บาทก็มี คนรวยหน่อยก็ใส่ซองละห้าพัน หมื่นนึง พระคุณเจ้าก็ช่วยเหลือเป็นธุระให้ จนชาวบ้านได้เป็นคนเสื้อแดงเต็มตัวกันทั่วหมู่บ้าน
ที่เป็นองค์กร มีคณะกรรมการก็จะมีการรับบริจาค โดยจัดตู้รับบริจาคไว้ใกล้ๆเวที ไม่น่าเชื่อว่า วันหนึ่งจะได้เป็นหมื่นๆบาท เพราะคนขับรถเบ็นซ์ จะเดินเข้าใส่ตู้คนเดียวหนึ่งหมื่นบาทด้วยความเหนียมอาย อายตรงที่รักความเป็นธรรมนักหนา แต่ไม่กล้าออกหน้า เพราะเป็นนักธุรกิจ อยากไปชุมนุมก็ปลีกตัวไม่ได้ นอกจากหยอดเงินใส่ตู้แล้ว ยังรีบออกตัวว่า ผมไม่มีโอกาสไปช่วย อายเหลือเกิน ก็ขอช่วยเล็กๆน้อยๆเท่าที่ตัวเองจะทำได้
นอกจากช่วยเงินแล้ว ยังไม่นับคนที่คอยโทรมาบอกว่า ช่วยมารับของหน่อย มียา มีเนื้อหมู หนึ่งร้อยกิโล ปลาหมึกห้าสิบกิโล จะบริจาค เรื่องน้ำดื่ม อาหารแห้ง ข้าวสารนั้นไม่ต้องพูดถึง มีคนบริจาคเหลือเฟือจนกลายเป็นโรงทาน คนจะแดงหรือไม่แดงก็มีสิทธิ์มาทานฟรีได้ตลอด เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน
ยังไม่นับการรับบริจาคตามแหล่งชุมชนต่างๆ พ่อค้าแม่ค้าในตลาดสดจะกระตือรือร้นที่จะยัดเงินใส่มือให้กรรมการ มากบ้างน้อยบ้างตามฐานะ แล้วก็ออกตัวว่า คราวนี้ฉันไปไม่ได้ จะให้ลูกไปแทน แล้วกลับมาผลัดเปลี่ยนให้แม่ไปมั่ง
ไม่นับการทำเสื้อแดงสารพัดรูปแบบ สินค้าแดงสารพัดชนิด ออกขาย คนขายก็จะรู้สึกเขินที่จะสารภาพว่า ต้นทุนตัวละสามสิบบาท แต่ขอขายตัวละ 150 บาทนะ เพราะจะเอาเงินไปชุมนุมกันที่กรุงเทพฯ คนซื้อเลยควักให้ห้าร้อยบาท บอกเอาไปเลยตัวละห้าร้อย แต่ขอธงแดงแถมละกัน
ขนาดนี้แล้ว สส.เอย นักการเมืองท้องถิ่นจะอยู่เฉยได้อย่างไร ก็ต้องควักกระเป๋าช่วยกันตามอัธยาศัย ไม่งั้นอายชาวประชาตายเลย
แล้วนักธุรกิจที่แอบช่วยอีกเยอะแยะ คนละแสนมั่ง หลายหมื่นมั่ง กระซิบว่า ผมก็ไปนอนราชประสงค์มาสองรอบแล้วนะ
คนเป็นกรรมการไม่ต้องพูดถึง นอกจากเหนื่อยสายตัวแทบขาดแล้ว พอวิกฤตก็ควักเงินจากกระเป๋าให้ไปก่อน โดยยังไม่ได้ขอ ผบ.ที่บ้าน บางคนจ่ายไปแล้ว พอจะซื้อข้าวกิน ล้วงกระเป๋าซ้ายขวา หาตังค์ไม่เจอซักบาทเดียว เลยต้องขอพรรคพวกช่วยเลี้ยงข้าวให้พอรอดไปได้หนึ่งมื้อ หมดงานทีก็ต้องมาทำบัญชีว่า มีหนี้เพิ่มขึ้นเท่าไรแล้ว
พอได้เงิน ก็ป่าวประกาศว่า ใครอยากไปชุมนุมให้มาแจ้งความประสงค์ไว้ ใครมีรถก็เอารถไป จะช่วยค่าน้ำมัน ใครไม่มีรถไป ก็มารอขออาศัยรถคนที่เขายังไม่เต็มคัน เอ๊ะ อย่างนี้เขาเรียกว่าจ้างหรือเปล่านะ บางทีคนมากจริงๆ กรรมการก็จัดรถทัวร์ให้
กรรมการบางท่านขับรถปิคอัพมาจากบ้านดีๆ พอมาถึงพบว่า คนจะไปชุมนุมมากกว่าจำนวนรถที่จัดไว้ให้ ก็ส่งกุญแจรถตัวเองให้ใครก็ไม่รู้ขับพาคนที่ตกค้างไปจนครบทุกคน แล้วก็เดินมาทำหน้าแหยๆ ขออาศัยซ้อนท้ายมอไซด์พรรคพวกไปส่งให้ที่บ้าน เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ความรัก ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันขนาดนี้
บรรยากาศของคนที่ยอมให้ใครก็ไม่รู้ ไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า มานั่งแออัดยัดเยียดบนรถของตัวเองจนถึง กทม. มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย ทำไมพวกเขาถึงลืมที่จะระแวง ระวังคนแปลกหน้า ทำไมแค่บอกว่า เป็นคนเสื้อแดง เขาก็เต็มใจเหลือเกินที่จะช่วยเหลือกันไม่เลือกหน้าเลย
แล้วอย่างนี้อำมาตย์จะทำไงดี จะทำบัญชีรายชื่อท่อน้ำเลี้ยงไหวมั้ยเนี่ย มันเป็นล้านๆคน จะฆ่าตัดตอนคนจ้างซะ พวกคนจนหน้าโง่จะได้หายซ่าส์ มาชุมนุมไม่ได้ แต่จะฆ่าหมดหรือ...
มันอันตรายจริงๆ ขบวนการนี้ เพราะเจ้านายคนสั่งให้มาร่วมชุมนุมกับคนเสื้อแดงนั่นน่ะ มันแอบอยู่ในทรวงอกด้านซ้ายของพวกเขา...
หัวใจนั่นไง!!!
หัวใจที่กว้างใหญ่เกินร้อย หัวใจที่มีความรักมอบให้แก่คนอื่น ไม่เห็นแก่ตัวเหมือนพวกนั้น พวกที่เอาเปรียบ รวยเงินแต่จนน้ำใจ จนความคิด จนประสบการณ์ และจนที่สุด คือ จนสติปัญญา จนคิดไม่ออกว่า คนเสื้อแดงมาชุมนุมนี่รับเงินค่าจ้างมาจากใคร
รัฐบาลชวน บริหาร ปรส.ขาดทุน 650,000 ล้าน ปปช.บอกว่ามีทุจริต นายชวนไม่เกี่ยวข้อง...
By: pamanpaman
ต้องรู้ว่า ปี 2535 ชวน หลีกภัย เป็นนายกฯ อนุญาตให้เปิด BIBF แปลไทยคือ อนุญาตให้นำเงินนอกเข้าประเทศโดยไม่มีมาตรการรองรับ ธนาคาร ไฟแนนซ์ต่างๆ ก็แห่ไปกู้เงินนอกดอกเบี้ยต่ำเข้ามาปล่อยกู้ในประเทศเพื่อกินส่วนต่างที่ห่างพอสมควร (กู้มาร้อยละสามจากต่างประเทศมาปล่อยต่อร้อยละสิบหกในประเทศ) หากไม่เริ่มตรงนั่นพลเอกชวลิตก็คงไม่ถูกใส่ร้าย
ปี 2537 เริ่มมีแววเจ๊ง ลูกหนี้เริ่มมีหนี้เสียปล่อยให้ธนาคารฟ้องยึดทรัพย์ ไฟแนนซ์ปล่อยให้ซื้อรถมากแต่ลูกหนี้ปล่อยให้ยึดรถ
ปี 2538 รัฐบาลบรรหารแก้ปัญหาไม่ได้ทำอะไรไม่เป็นเพราะ ปชป.กวนทั้งปี
พอปี 2539 รัฐบาลชวลิตเข้าบริหารประเทศและตั้ง ปรส.ขึ้นมา เพื่อแยกหนี้ดี-หนี้เสียออกจากกัน แล้วค่อยประมูลขาย เพื่อปลดล็อกสินทรัพย์ทั้งหลายถูกแช่แข็งอยู่ออกมาหมุนเวียนให้เกิดประโยชน์ อย่างรวดเร็วที่สุดและโปร่งใสที่สุด แต่ทำงานได้ 11 เดือนต้องลาออก เพราะฝีที่ ปชป.ก่อเอาไว้แตก เจ้าหนี้ต่างประเทศเรียกเงินคืนจากลูกหนี้ที่อยู่ในไทย รัฐบาลต้องไปขอกู้เงินจาก IMF มาช่วย และถูกบังคับให้ลดค่าเงิน
ส่วนนายกฯทักษิณ จะรวยจากงานนี้หรือไม่ไม่รู้ ใครรู้ก็เอาหลักฐานมาแสดง ถ้าพูดแต่ปากก็ไม่น่าเชื่อถือ
ปี 2540 ชวนเป็นรัฐบาลงูเห่าภาคแรก สั่งปิดสถาบันการเงิน 58 แห่ง นำทรัพย์สินของ 58 สถาบันการเงินมาขายให้ต่างชาติแบบเหมาเข่ง ไม่ได้มีการแยกสินทรัพย์ดีและเสีย (Good Bank – Bad Bank) โดยออกระเบียบห้ามคนไทยซื้อ ทรัพย์สินราคา 800,000 ล้านขายได้ 190,000 ล้าน ต่างชาติที่ซื้อได้นำมาขายให้เจ้าของเดิมกินกำไรอย่างอิ่มหมีพีมัน ทำให้ต้องขาดทุน 650,000 ล้านบาท งานนี้ ปปช.บอกว่ามีทุจริต แต่กันนายชวนออก บอกว่าไม่เกี่ยวข้อง
By: Grand Cru
ขอเสริม.. BIBF เป็นต้นตอของฟองสบู่ เป็นต้นเหตุของต้มยำกุ้ง พลเอกชวลิตเป็นแค่ปลายเหตุนะครับ
การเปิดเสรีทางการเงินที่เรียกว่า BIBF โดยไม่มีมาตรการรองรับของรัฐบาลชวนขณะนั้น (รมต.คลังโดยคุณธารินทร์) ทำให้เกิดความบิดเบือนของเศรษฐกิจและเกิดความเสียหายอย่างรุนแรงตามมา
การไม่มีกลไกควบคุมที่ดีทำให้เงินที่เข้ามาส่วนใหญ่ ถูกนำไปใช้ผิดประเภทและกลายเป็นปัญหาฟองสบู่ตอนหลัง
ตัวอย่าง หลังเปิดเสรี BIBF เงินทะลักเข้าประเทศไทยมหาศาล แต่กลับไม่ส่งผลดีกับความมั่นคงทางเศรษฐกิจเพราะแทนที่เงินจะเข้าไปอยู่ในภาคการผลิตเช่นขยายโรงงาน ซื้อเครื่องจักรซื้อเทคโนโลยีที่ทันสมัย จ้างแรงงานที่มีฝีมือเพิ่มฯลฯ เงินก้อนนี้กลับไปอยู่ในภาคการเงินและอสังหาฯแทน
เพราะไม่มีมาตรการควบคุมที่ดีหรือทันต่อสถานการณ์ เงินเลยไหลไปเก็งกำไรที่ดิน ไปเก็งกำไรหุ้น ไปเก็งกำไรคอนโดฯ ทำให้ราคาที่ดินพุ่งจากไร่ละไม่กี่หมื่นกลายเป็นหลักล้าน จากหลักแสนกลายเป็นหลายๆล้าน คอนโดฯบางแห่งราคาสูงเสียดดอยจนขายต่อไม่ออก และสุดท้ายฟองสบู่แตกกลายเป็น NPA หรือ NPL ให้ประชาชนรับภาระในที่สุด คิดดูครับไปเอามาร้อยละสามจากต่างประเทศมาปล่อยต่อร้อยละสิบหกในประเทศ ลวงตากันมากๆ
เพราะอะไร BIBF ครับ
เสื้อสูทหล่อๆกันทั้งนั้น นั่งอยู่ในพรรคคนดีก็หลายคนนะครับ (เพราะรวยมาด้วย BIBF ท่านถึงไม่คอมเพลนเรื่องนี้กันซักแอะ)
นี่แหละครับต้นตอ ตอนนั้นผมก็เลือก ปชป.แหละ แต่หลังจากนายชวนและพวกโชว์วงสวิงบู่ๆแบบนี้ แถมนิสัยไม่แมนไม่ยอมรับว่าตัวเองบ้อท่า เอาแต่ไปโทษบิ๊กจิ๋ว ผมเลยเห็นนิสัยครับ ตั้งแต่นั้นเลยหันหลังให้ ปชป.เพราะรู้ว่าคนทำกับคนพูดมันต่างกันยังไง
